Marahil hindi natin alam ang eksaktong
kahulugan ng konseptong postmoderno, hindi namamalayan ng maraming tayo na
nabubuhay na tayong lahat sa isang postmodernong mundo. Maraming mga dalubhasa
ang nakakapansin sa unti-unting pagbabagong-anyo ng ating lipunan at patungo
tayo sa isang postmodernong mundo. Maraming mga senyas ng pagbabago ang
nakikita sa kilos at pag-iisip ng masa hindi lang sa Pilipinas kung hindi sa
buong mundo rin.
Hindi alam ng marami na pinapanood
tayo ng buong mundo. May mga mata ang bawat sulok ng ating pinupuntahan. Kahit
saan ka man magtago, may mga mata parin na sumusunod. Nasa loob tayo ng isang
panopticon at bahagi ito sa pagiging postmoderno natin. Tayo ang sentro ng
atensyon. Hinuhusgahan ang bawat kilos natin pati na rin ang pamamaraan kung
paano tayo magsalita, maglakad, gumalaw, magbihis at iba pa. Tayo rin ang
humuhusga sa sarili at sa kapwa. Isa itong katotohanan na kailangan tanggapin
sapagkat hindi naman na ito maiiwasan o maaalis.
Tayo ay gumagala sa isang postmodernong
mundo kung saan unti-unting nawawala ang kahulugan at halaga ng mga bagay at
maging tao rin. Umiikot sa ideyang dehumanization ang post-modernong pananaw. Dito
pumapasok ang konsepto ng consumerism at ‘death of the subject’. Sa
post-modernong lipunan, nagsisilbing komoditi ang mga tao. Hindi na sila
nakikita bilang tao kung hindi isang bagay na lamang na maaaring pagsilbihan. Ang
tao ay ginagamit. Nawawala na ang respeto para sa isang indibiduwal.
Unti-unting nawawala ang tradisyonal na ideya kung saan ang tao ay napaka
halaga at hindi tayo maaaring bilhin. Dahil
nabubuhay tayo sa isang kapitalistang mundo, ang halaga ng tao ay binabase na
lang sa pagbunga ng kanyang silbi. Isang halimbawa ang paggamit ng mga artista
para ibenta o mag-endoso ng isang produkto o ideya sa masa. Isa ring halimbawa
ang pagsira ng hanggagan ng personal na buhay ng mga ating paboritong mga
artista at mga taga-hanga. Nawawala na
ang kanilang privacy.
Isa rin senyas na tayo ay
nabubuhay sa isang postmodernong ang pagkakaroon ng pastiche at parody sa
buhay. Marami na tayong nakikitang parodiya na kumakalat sa lahat ng klaseng
media, maging sa mga diyaro, sa mga magazine, sa internet at iba pa. Ang
pagbababoy ng isang bagay upang gawing katawatawa ang mas nakikilala at mas
popular na uri ng parodiya. Kumukuha tayo ng isang ugali at ginagawa natin
itong katawatawa o ibinababoy natin ito. Ang kahulugan at konsepto ng pastiche
ay malapit sa kahulugan ng parodiya. Ito rin ang paggaya ng isang natatanging
ugali o katangian ngunit hindi ito ginagawang katawatawa. Sa pastiche rin, hindi
malinaw ang isang bagay o ideya at hindi rin malinaw kung bakit ginusto ng
isang taong gahayin ang isang bagay . Hindi naman kinakailangan na may dahilan
ang bawat desisyon o kilos ng mga tao. Maaaring ginusto ng tao na gayahin o
gamitin ang isang bagay sa simpleng rason na ginusto niya lang.
Hindi natin maiiwasan ang pagtungo ng mundo sa
postmodernong. Ayaw man natin tanggapin ito, bahagi na tayo ng ganitong klaseng
lipunan. Hindi natin namamalayan na tayo rin ang rason kung bakit naging
postmoderno ang lipunan natin.
0 comments:
Post a Comment